+ در حوزه انسـآن میگویــیم ؛ بقیه خلقـت را بگذارید ، آسمان و زمین را رهـآ کنید

انسـان هایی ک در گذشته زندگی میکردند ، وضعیت اون هـا ، شرایط اون هـآ ، فهم اون هـآ ، علم اون هـآ ، نعمـت هایی ک خــــدآ ب اون هـآ داد

زمینـهـ ســـآز ِ متنعـِم شدن ِ ما شده است در این عصر و زمان

و عملکــرذ ما زمینه سازیست برای نسل های بعـدی

این سـُــنت خــــدآست

و خـــــدآوند اینگونه نعمـت هـآی خودش را زنجیــره وار بر انسـآن ها عــرضه میدارد

این نگـاه وسیع ، گسـترده ب لحاظ توحیـدی اون ب خلــقت خـــــدآوند و همچنین ب لحـآظ اجتماعی ب خــلق خــــدآ

ک انسـآن چگــونه خودش را در سرنوشت جمع نه تنهـا امـروز شریـک میبیند ؛ بلکه خـودش را برای فرداها هم شریک میبیند

و بر آنچه پیش می آید برای انسان هایی ک پنجاه سال دیگ ، چهل سال دیگ می خواهند در این شهـر بیایند ؛ خــــدآ را شکر میکنند ، که نه حمـــد میکنند بر آنچه برای آن هـآ می خواهد پیش بیــآید

چقــدر باید وجود انسـآن بزرگ باشد

از محــدوده خـود و کوچکی بیرون بیاید ، تا این شیوه نگاه کند

نگـآه فـرد منحـصر در این زمان نــباشد ، منحصـر در این زمین نـباشـد ، منحصـر ب خـودش نــبـآشد ، ب خانواده نــباشد

بلکه یک نگاه عریض و طویل

پیشینیان را می بیند ، آیندگان را میبیند ، خودش را در این بین ، حلقه بین گذشتگان و آیندگان می بیند و خــــدآ را حمد میکند بر هرآنچه از گذشته تا امروز و فردا با بشریت انجام داده است

چقــدر زیبا و دلنشیـن است این شیوه نگاه حجـت ِ خــــدآوند ، وجود مبـآرک سیدالساجدین



تفسیـر فرازی از دعای 1 «صحیفه سجــادیهــ»



+ این حـرفـآ خیــلی بـآرها میـآره روی دوش مـــآ و خیلی ما رو نیــآزمند ب دقــت میکنه در رفتـآرهامون و اثری ک از هرکار ِ ما بر این جهـآن و خلقــت باقی خواهـد موند بعد از اینکه دیگ در این دنیـآ اثری از ما باقی نــمونده باشهــ   ~ _ ~