+ در حوزه انسـآن میگویــیم ؛ بقیه خلقـت را بگذارید ، آسمان و زمین را رهـآ کنید
انسـان هایی ک در گذشته زندگی میکردند ، وضعیت اون هـا ، شرایط اون هـآ ، فهم اون هـآ ، علم اون هـآ ، نعمـت هایی ک خــ♥ــدآ ب اون هـآ داد
زمینـهـ ســـآز ِ متنعـِم شدن ِ ما شده است در این عصر و زمان
و عملکــرذ ما زمینه سازیست برای نسل های بعـدی
این سـُــنت خــ♥ــدآست
و خــ♥ـــدآوند اینگونه نعمـت هـآی خودش را زنجیــره وار بر انسـآن ها عــرضه میدارد
این نگـاه وسیع ، گسـترده ب لحاظ توحیـدی اون ب خلــقت خــ♥ـــدآوند و همچنین ب لحـآظ اجتماعی ب خــلق خــ♥ــدآ
ک انسـآن چگــونه خودش را در سرنوشت جمع نه تنهـا امـروز شریـک میبیند ؛ بلکه خـودش را برای فرداها هم شریک میبیند
و بر آنچه پیش می آید برای انسان هایی ک پنجاه سال دیگ ، چهل سال دیگ می خواهند در این شهـر بیایند ؛ خــ♥ــدآ را شکر میکنند ، که نه حمـــد میکنند بر آنچه برای آن هـآ می خواهد پیش بیــآید
چقــدر باید وجود انسـآن بزرگ باشد
از محــدوده خـود و کوچکی بیرون بیاید ، تا این شیوه نگاه کند
نگـآه فـرد منحـصر در این زمان نــباشد ، منحصـر در این زمین نـباشـد ، منحصـر ب خـودش نــبـآشد ، ب خانواده نــباشد
بلکه یک نگاه عریض و طویل
پیشینیان را می بیند ، آیندگان را میبیند ، خودش را در این بین ، حلقه بین گذشتگان و آیندگان می بیند و خــ♥ــدآ را حمد میکند بر هرآنچه از گذشته تا امروز و فردا با بشریت انجام داده است
چقــدر زیبا و دلنشیـن است این شیوه نگاه حجـت ِ خــ♥ــدآوند ، وجود مبـآرک سیدالساجدین
تفسیـر فرازی از دعای 1 «صحیفه سجــادیهــ»
+ این حـرفـآ خیــلی بـآرها
میـآره روی دوش مـــآ و خیلی ما رو نیــآزمند ب دقــت میکنه در رفتـآرهامون
و اثری ک از هرکار ِ ما بر این جهـآن و خلقــت باقی خواهـد موند بعد
از اینکه دیگ در این دنیـآ اثری از ما باقی نــمونده باشهــ ~ _ ~